Το ελαιόλαδο στην αρχαιότητα

Το ελαιόλαδο είχε την ιδιότητα να καλύπτει ποικίλες ανάγκες στην ζωή των αρχαίων Ελλήνων. Ήταν βασικό στοιχείο της καθημερινής διατροφής, αποτελούσε φωτιστικό μέσο, μέσω της καύσης του σε λύχνους, και ήταν βασικό στοιχείο καθημερινής σωματικής περιποίησης ανδρών και γυναικών.

Οι αθλητές άλειφαν το σώμα τους στους αγώνες και σαν έπαθλο έπαιρναν στεφάνι αγριελιάς, τον κότινο. Ήταν επίσης φάρμακο που το χρησιμοποιούσαν στα Ασκληπεία για θεραπευτικές χρήσεις. Στον Ιπποκράτειο Κώδικα αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές χρήσεις του.

Έπαιζε σημαντικό ρόλο στις θρησκευτικές τελετές (σπονδές στους βωμούς) και στα ταφικά έθιμα. Η περιποίηση των νεκρών γίνονταν με λάδι και έθαβαν τους νεκρούς επάνω σε στρώμα από κλαδιά ελιάς.

(Σ. Λαδικού, MSc Μουσειολογίας).